Noordhollands Dagblad dinsdag 6 juli 2004 Nanska van de Laar |
Op driewieler fiets je niet zo weg. Rijden op een driewielfiets is makkelijker gezegd dan gedaan. Tenminste, wel voor diegenen die gewend zijn aan het stalen ros op twee wielen. Fietsen op een driewieler doe je namelijk niet, in tegenstelling tot bij een tweewieler, op je evenwicht. Pim de Bruijn weet er alles van. Hij importeert en verkoopt onder meer driewielers van een 'bijzondere soort': de vouwdriewieler. In een handomdraai laat Hoornaar Pim de Bruijn zien hoe rap het kleine stalen pakketje uitgevouwen wordt tot een volwaardige fiets op driewielen. ''Het zijn vierhandelingen en er komt gen gereedschap bij kijken. Je pakt het stuur en trekt het omhoog, het voorwiel gaat dan vanzelf mee naar voren en ook het stuur klapt automatisch uit. Vervolgens til je het zadel omhoog en klappen die zijwielen vanzelf uit. Het enige wat rest is het uitklappen van de pedalen en je bent klaar! " Techniek Zowel het uivouwen als het weer opvouwen van de
driewieler gaat dus makkelijk, maar dan het fietsen zelf. Daar komt nog
heel wat bij kijken. Wie denkt er op te stappen en zo maar weg te rijden
komt bedrogen uit. "Nee, op een driewieler moet je echt leren
fietsen. Ik heb van die stoere motorvrienden die ook dachten er wel even
mee weg te kunnen fietsen. Niet dus. Fietsen op een driewieler vereist een
andere techniek. Fietsen op een tweewieler doe je met je evenwicht, daar
heb geen erg meer in want het gaat automatisch. Op een driewieler zullen
mensen precies hetzelfde doen, maar je evenwicht heb je daar nou net niet
bij nodig." "Om weg te kunnen rijden moet je eerst beide voeten op de pedalen zetten. De fiets hoef je niet in evenwicht te houden, maar jezelf natuurlijk wel. Ga gewoon lekker op het zadel zitten en zit rechtop, dat is belangrijk. Bij het sturen moet je niet meehangen maar gewoon rechtop blijven zitten en focus je op de horizon of waar je naar toe wil. Het is wennen en even oefenen, maar dat is de enige manier om er op te leren fietsen." De Bruijn verteld zich soms net een autohandelaar te voelen. ''Een driewieler is bijvoorbeeld ideaal voor ouder mensen die niet meer op een tweewieler durven te rijden, maar wel mobiel en in beweging willen blijven. Als mensen een driewieler proberen en het lukt ze niet meteen erop te fietsen, denken ze dat het de kleine wielen zijn of dat er iets mis is met de fiets. Ik moet dan vertellen dat het niet aan de fiets ligt, want op een driewieler moet je leren fietsen, je moet het automatisme dat je bij een tweewieler gebruikt uitschakelen. En dat gaat niet zo eenvoudig. Hoe De Bruijn in de ''vouwwielers'' verzeild is geraakt, is een verhaal apart. ,,Ik ben gek van motorrijden en motoren. Ik heb ook zelf een motor gebouwd. Een paar jaar geleden was ik met Peter Degeling, mijn huidige compagnon. Naar een motorbeurs in Italië en daar kwam ik een klein opvouwbaar brommertje tegen. Ik vond dat zo'n apart staaltje techniek dat ik met de fabriek, Di Blasi, ben gaan praten. Die bleek nog geen importeur in Nederland te hebben. Bij terugkomst hebben wij ons ingeschreven bij de kamer van koophandel onder de naam Holland-Bikes. Dat is nu twee jaar geleden. Vervolgens heb ik een internetsite gebouwd die net zo werkt als het concept van de kijkshop. Op de site vinden mensen alleszeggende informatie over het product. Het enige wat ze dan nog willen is de fiets aanraken en er op wegrijden." Een vouwfiets of vouwbrommer is natuurlijk bij uitstek geschikt voor forensen. ,,Of denken aan mensen net een boot of een camper, maar ook voor mensen die in de stad wonen. Zo'n fiets is maar een klein pakketje en kun je met gemak in bijvoorbeeld de meterkast of kofferbak kwijt. De tweewielers zijn net zo makkelijk uit te vouwen als de driewieler, secondenwerk." Evenwichtsstoornissen. De vouwdriewieler verkoopt de Bruijn met name aan
mensen die wat meer moeite krijgen met fietsen op een tweewieler en
aan mensen met een handicap of evenwichtsstoornissen. En als de Bruijn
wordt gebeld door een belangstellende voor een driewieler schroomt hij
niet om te vragen. ,, Ik wil graag weten voor wie de fiets is want het is
al eens voorgekomen dat iemand die geïnteresseerd was, kwam kijken en
niet eens over de drempel van de deur kon stappen. Ik stel vragen om
teleurstellingen te voorkomen want het is ook lullig als iemand vanuit, ik
noem maar een dwarsstraat, Maastricht naar Hoorn komt en vervolgens blijkt
dat de fiets niet geschikt is. |